Απολογισμός
Πάντα τέτοια εποχή, όταν έρχεται το τέλος του χρόνου κάνω έναν απολογισμό της χρονιάς. Πως πέρασε ο χρόνος, τι έκανα, τι κατάφερα, αν έκανα αλλαγές, τις δυσκολίες που αντιμετώπισα, τα εμπόδια που ξεπέρασα, τις εκδρομές που δε πήγα και αυτές που πήγα. Σκέφτομαι τα κύρια γεγονότα, τα μεγάλα και καταλήγω στα πιο μικρά, στις λεπτομέρειες, δε λείπουν βέβαια και οι σκέψεις που κλειδώνονται στο μνημοβάρελο και στέλνονται στα βάθη της μνημοθάλασσας με την ευχή να μην βγουν ποτέ στην επιφάνεια.
Ενας χρόνος πέρασε με τα καλά και τα δύσκολά του, ένας χρόνος όμως δημιουργικός με νέες γνωριμίες και συνεργασίες, με προσθήκη ενός νέου είδους , της τσάντας πρώτα για τη καλοκαιρινή σεζόν όπου πήγε τόσο καλά ( η kilimi bag ταξίδεψε στα ελληνικά νησιά και οι μεγάλες στυλ shopping bag κόσμησαν αμέτρητες παραλίες) και αυτό μου έδωσε ώθηση και με μεγάλη χαρά σχεδίασα και τη χειμερινή σειρά.
Τα κοσμήματα και ο σχεδιασμός τους είναι πια αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Σκέψεις ατελείωτες σε μορφή τυφώνα στην αρχή από την χαρά και μετά σιγά σιγά να μπαίνουν σε μια σειρά και τα πρώτα κολιέ να αρχίζουν να σχεδιάζονται , υλικά να διαλέγονται και μετά το αποτέλεσμα, το τελικό προιόν, να φωτογραφίζετε για να ανεβεί στις οθόνες σας. Τα σχόλια σας, η προτίμησή σας και η αγάπη σας σε αυτό που κάνω είναι και η κινητήρια δύναμη για να συνεχίζω να φτιάχνω και να δημιουργώ.
Νέες προσδοκίες
Και κάπως έτσι έφτασε η χρονιά αυτή στο τέλος της. Η λέξη κορονοιός πήρε το βραβείο “λέξης περισσότερο ειπωμένης”, πανδημία, εμβόλιο, γρίπη νοσοκομείοα, μεθ ακολούθησαν με μικρή διαφορά. Μάθαμε να φοράμε τη μάσκα μας, της βάλαμε και λίγα σχεδιάκια για να τη κάνουμε πιο ευχάριστη, βάλαμε τόνους αντισηπτικό στα χέρια μας, κάναμε σελφ τεστ σχεδόν κάθε μέρα , μάθαμε σε μια νέα πραγματικότητα, δημιουργήσαμε νέα σκουπίδια.
Ευχή χιλιοειπωμένη και μύρια γραμμένη “την υγειά μας να έχουμε”, το πολυτιμότερο αγαθό όλων, αγάπη, ανοιχτές αγκαλιές και καρδιές, ας χαμογελάμε λίγο παραπάνω , δε κάνει κακό.
Ενας νέος χρόνος ξεκινά, άγραφο βιβλίο όπως λένε, εγώ κρατάω την ελπίδα και την αισιοδοξία παραμάσχαλα με το λευκό μπλοκάκι μου μαζί και εύχομαι τίποτα περισσότερο από αυτά που επιθυμεί ο καθένας.